Mobilność

Posted by: pak4 on: 19 listopada, 2020

• In: Uncategorized
• Dodaj komentarz

Inny polityk Zdravko Tomac pisał:

Dlatego zawÅ‚aszczanie BoÅ›ni i Hercegowiny nie jest wyÅ‚Ä…cznie pierworodnym grzechem wielkoserbskiego nacjonalizmu, ale również wielkochorwackiego. Wielkochorwacki nacjonalizm wyrzÄ…dziÅ‚ narodowi chorwackiemu w przeszÅ‚oÅ›ci, a wyrzÄ…dza również dzisiaj wielkie szkody. Także w tej wielkoserbskiej imperialnej wojnie — w momencie, kiedy chorwacka oficjalna polityka w BoÅ›ni i Hercegowinie i w Chorwacji przyjęła pryncypium porozumienia z wielkoserbami z BiH, to jest ze Slobodanem Miloseviciem i Radovanem Karadziciem, w kwestii rozgraniczenia serbskich i chorwackich stref interesu i terytoriów w BoÅ›ni, a bez Boszniaków muzuÅ‚manów i na ich niekorzyść, popeÅ‚niono najwiÄ™kszy bÅ‚Ä…d historyczny i wyrzÄ…dzono niewiÄ™kszÄ… krzywdÄ™ narodowi chorwackiemu […] Chorwaci stopniowo od statusu narodu-ofiary coraz bardziej upodobniali siÄ™ do wielkoserbów, a Tudmana coraz bardziej traktowano jako czeladnika baÅ‚kaÅ„skiego rzeźnika.

Tomac kilka lat później z postkomunisty staÅ‚ siÄ™ nawróconym patriotÄ…, wiÄ™c swoje tezy, zwÅ‚aszcza te o wielkochorwackiej polityce w BoÅ›ni zrewidowaÅ‚. ZmieniÅ‚ też stosunek do Stjepana Mesicia, późniejszego prezydenta, który w jego oczach jest obecnie zdrajcÄ… narodu chorwackiego. O Tudmanie też ma dzisiaj inne zdanie — bardzo pozytywne. Sam zaÅ›, mimo wczeÅ›niejszego komunizmu, jest wielkim antykomunistÄ….

Macieja Czerwińskiego, Chorwacja. Dzieje, kultura, idee, Międzynarodowe Centrum Kultury, 2020